domowa buchalteria: PODUSZKA FINANSOWA

poniedziałek, 30 września 2019

PODUSZKA FINANSOWA

Podobnie jak powietrzna w aucie może uratować ci kiedyś tyłek. Jest to po prostu pewna suma pieniędzy odłożonych na przyszłość. Często specjaliści zalecają, by była to minimum sześciokrotność twoich dotychczasowych miesięcznych dochodów. Ja jestem zdania, ze poczucie względnego bezpieczeństwa daje minimum 12 krotność..

Co to oznacza? Tracąc pracę przez 12m-cy możesz spokojnie szukać nowej i stać cię na życie na dotychczasowym poziomie. Zepsuta lodówka czy pralka nie rujnuje twojego budżetu i nie zmusza cię do pożyczek. Jako tako jesteś też przygotowany na chorobę i związaną z nią absencję…

Brzmi pięknie? Owszem, potrzeba jednak nie lada wysiłku by taka poduszkę odłożyć. Oszczędzając nawet połowę wynagrodzenia, odkładać będziecie na ten cel nawet 2lata... Z czasem też będziecie narażeni na coraz większe pokusy. Wszak pieniądze leżą i "marnują" się na koncie. Niektórzy stwierdzą że to marnotrawstwo, bo pieniądze nie pracują, bo tracą na wartości (inflacja). Ja jednak stwierdzam że jest to konieczność i cena bezpieczeństwa. Osobiście twierdzę, że inwestujemy dopiero środki zgromadzone powyżej naszej poduszki...

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

O mnie

Witam Was kochani. Cieszy mnie Wasza obecność na buchalterii. Trafiliście tu, bo być może zainteresował Was jakiś post. Nie wiem jak Wy, ale ja lubię wiedzieć czyje „mądrości” czytam. Zatem wypadałoby się przedstawić.

Mam na imię Piotr i zarówno z wykształcenia jak i z racji wykonywanego zawodu jestem ekonomistą. Większość chłopaków w dzieciństwie marzy o zostaniu policjantem, strażakiem czy żołnierzem. Ja natomiast chciałem być.. księgowym. Wprawdzie nic o tym zawodzie nie wiedziałem, ale wizja tych wszystkich tabel, dokumentów, komputerów i pieczątek jakoś mnie pociągała. Koledzy na podwórku gasili pożary, prowadzili wojny i ścigali przestępców a ja bawiłem się w „biuro”.

Ta zajawka jakoś nie minęła z zębami mlecznymi, więc (ku niezadowoleniu wychowawców i średniemu zadowoleniu rodziców) zamiast do ogólniaka poszedłem do „ekonomika”. Trochę z przypadku padło na kierunek bankowość. Następnie studia ekonomiczne na kierunkach rachunkowość przedsiębiorstw oraz zarządzanie finansami MŚP, oraz podyplomówka na kierunku controlling. Studia to także działalność w kole naukowym rachunkowości i finansów.

Studia studiami, ale kiedyś trzeba je zakończyć i popracować. Z wyjątkiem krótkich epizodów (umów śmieciowych), cała moja „kariera zawodowa” związana jest z bankowością. Przyszedłem założyć konto i zostałem na dłużej (trwa to już naście lat). Tak jak u większości „bankowców” zaczęło się od stażu. Później byłem doradcą firmowym, specjalista kredytowym, kierownikiem sprzedaży i wreszcie dyrektorem placówki bankowej. Przez te kilkanaście lat pracowałem w różnych bankach i różnych oddziałach. Nie przepadam za gwiazdami sprzedaży, za to uwielbiam doradców. Przez tych pierwszych często nazywa się nas „banksterami”, dzięki tym drugim natomiast wielu wyszło z finansowego dołka. Cały czas mam kontakt z Klientami, cały czas czerpię przyjemność z doradzania im i cały czas mam możliwość nauki od nich. Bardzo mnie to cieszy. W swoim pierwszym liście motywacyjnym napisałem, że chcę pomagać ludziom spełniać marzenia, doradzać i sprzedawać produkty szyte na miarę. Jest to nadal aktualne.

Jako że nawet papier toaletowy wie, że trzeba się rozwijać i ja staram się powiększać swoją wiedzę. Chętnie czytam różnego rodzaju ekonomiczne opracowania, uczestniczę cały czas w różnych kursach i szkoleniach.

Tyle o mnie, na początek chyba wystarczy